Het contrast was afgelopen maandagavond tijdens de onderlinge competitie van damclub Twijzelerheide groot, levensgroot eigenlijk, de damsport kan zo nu en dan behoorlijk onrechtvaardig zijn, wreed zelfs. Drie spelers van DCT kunnen daar na hun gespeelde partijen voor de 10e ronde een fiks woordje over meepraten, het waren achtereenvolgens Freerk Douma, Johannes van der West en Douwe Douma die het henzelf min of meer mochten aanrekenen dat zij deze avond allen met een flinke kater achterbleven, de kansen op een positief resultaat regen zich voor genoemd trio aaneen maar het benutten van diezelfde mogelijkheden bleek uiteindelijk het te grote struikelblok in hun missie naar 1 of meerdere punten.
Een prima partij op het speelbord leggen en dan aan het einde van de rit toch nog met lege handen komen te staan, dat overkwam Freerk Douma tegen Yde van der Heide, middels een uitstekende positionele strategie wist Douma zijn overbuurman de duimschroeven behoorlijk aan te draaien, van der Heide leek in het vergevorderde middenspel eindelijk een passend antwoord op de uitgestippelde beleidslijnen van Douma te hebben gevonden doch juist toen ging van der Heide volkomen de mist in, Douma won ogenschijnlijk uit het niets zomaar 2 volle schijven en leek af te koersen naar een verrassende overwinning, jammer genoeg liet Douma op onverklaarbare wijze de teugels vieren en dat bood van der Heide vervolgens de kans om de partij naar zijn hand te zetten, laatstgenoemde wist door een lichte doch doeltreffende finesse de overkant te bereiken, de overgebleven schijven van Douma waren na deze mentale dreun niet meer in staat zich op te richten en werden toen geruisloos van het bord gezwiept, verdiend of niet : van der Heide was na afloop maar wat blij met deze onverwachte geste, dit in tegenstelling tot Douma die er een ietwat verslagen bij zat, daardoor zal de 1e overwinning voor Douma nog even op zich moeten laten wachten, maar dat deze er binnenkort zal komen staat als een paal boven water.
Werkelijk alle registers werden opengetrokken in de partij Lieuwe van der Veen – Johannes van der West, korte lontjes, explosief sfeertje, vlam in de pan…………….steeds duidelijker werd dat deze krachtmeting vroeg of laat zou gaan uitmonden in een strijd op leven en dood, na ruim 20 zetten barstte het geschil pas goed los en was het wapengekletter niet van de lucht, de door van der Veen beklommen barricades ten spijt kon hij niet voorkomen dat zijn tegenstrever er met een vijandelijke schijf vandoor ging, van der West leek daardoor op rozen te zitten en dus kon er niets meer misgaan, toch moet de veerkracht die van der Veen in het vervolg van de partij etaleerde diens tegenstander enigszins hebben verrast, vanaf dat onzalige moment raakte van der West het spoor volslagen bijster en alras kon van der Veen het materiële evenwicht weer herstellen, erop en erover heen, het ijzer smeden als het heet is………..aan strijdkreten geen gebrek derhalve en toen van der Veen ook daadwerkelijk de daad bij het woord ging voegen waren de rapen pas goed gaar voor van der West, de schijven van laatstgenoemde bewogen zich als aangeschoten wild over de 100 velden alwaar van der Veen meermalen de trekker overhaalde om het gespuis tot een nietig hoopje te reduceren, kort daarop ging van der West over tot een gedwongen capitulatie der armee en was het feest compleet voor van der Veen, hoe een deceptie welke van der West vast nog een poosje zal blijven achtervolgen !!
Eveneens een bekoorlijke pot werd door Douwe Douma op het bord getoverd tegen de grillig acterende Leo van der Galien, laatstgenoemde onderhoudt al enkele jaren een nogal intense relatie met Vrouwe Fortuna en aan die liefdesverhouding lijkt maar geen eind te komen, Douma liet middels een opportunistische speelstijl zijn iets te luidruchtige opponent niet in zijn favoriete genre komen en wist langs die weg de boot lange tijd af te houden, het zorgvuldig opgebouwde terreinvoordeel voor van der Galien leek op weg naar het eindspel niet door te kunnen slaan naar partijwinst, doordat beide heren nogal wat bedenktijd in hun stellingen hadden geïnvesteerd werd de tijdnoodfase cruciaal, daarin bleek van der Galien net iets bedrevener dan zijn belager, met de remisehaven in zicht ontnam een vreselijke blunder Douma gelijk alle illusies op een goede afloop, Douma die een leuke meerslagfinesse in gedachten had gaf pardoes zo,n slordige 83% van zijn schijven weg, bleef er nog eentje over en dat eenzame schijfje had natuurlijk geen enkele kans tegen de 6 schijven die van der Galien nog tot zijn beschikking had, een hard gelag voor Douma maar tegen 2 tegenstanders tegelijk is het natuurlijk kwaad kersen eten en dus eigenlijk onbegonnen werk, laat onverlet dat Vrouwe Fortuna en van der Galien nog lang niet op elkaar zijn uitgekeken al lonken ook van der Heide en van der Veen nadrukkelijk naar de charmes van deze schoonheid !!
Cor Boorsma wist competitieleider Jan Zwaagstra maar niet uit diens tent te lokken, menig goedbedoelde invitatie van Boorsma aan het adres van Zwaagstra om toch vooral maar op de speelhelft van Boorsma te verschijnen werd door de uiterst conservatief spelende Zwaagstra vriendelijk doch ondubbelzinnig afgewezen, dientengevolge bleef rekruut Boorsma niets anders te over dan zelf maar het vijandelijk gebied te betreden, helaas bleef deze brutale uitval niet zonder gevolgen, voordat Boorsma tot 10 kon tellen was zijn damcollega met een aantal van zijn manschappen de achterste linie akelig dicht genaderd, de schijven van Boorsma waren al te ver opgerukt om het achtergebleven voetvolk de benodigde assistentie te kunnen verlenen, weldra was de strijd gestreden en kon Zwaagstra zijn 3e overwinning aantekenen.
Gelet op het feit dat van der Heide en Boorsma relatief snel hun partij hadden afgewerkt, werd besloten dat beide heren nog wel een potje konden gaan schuiven en wel tegen elkaar, aldus geschiedde : deze keer was van der Heide beter bij de les en liet hij zich niet nogmaals verrassen, Boorsma daarentegen ontbeerde juist de opperste concentratie die nodig is om een partij tot een goed einde te kunnen brengen, van der Heide liet er geen gras over groeien en greep in hogesnelheidstreinvaart de beide punten die hem een reuzensprong in het klassement bezorgde, van de 9e naar de 6e stek !!
Voor de 5e maal dit seizoen ging Johannes van der Meulen onderuit, op papier trof hij in Eelke Steringa een vrijwel gelijkwaardige tegenstander, toch was het van der Meulen die grotendeels de lakens uitdeelde maar Steringa laat nu eenmaal graag het initiatief over aan hen die denken daar baat bij te hebben, zo kabbelde de partij voort en leek remise een logische uitslag te gaan worden, in een flink uitgedunde stand zag van der Meulen plotsklaps een pot goud aan het eind van de regenboog schemeren en vervolgens werd zonder dralen de tocht naar de overkant ingezet om met een dam op zak de 2 punten te kunnen opstrijken, die dam kwam inderdaad op het bord maar verdween sneller dan dat het kleinood was gekomen, de vermeende lokzet miste haar uitwerking niet want Steringa hield er een schijf meer aan over, het laatste woord was toen aan Steringa die de overgebleven 2 om 1 stand simpel naar winst wist te voeren, van der Meulen die iets te veel wilde kreeg zodoende toch nog de deksel op zijn neus, onvoorspelbaar dat dammen !!
Lijstaanvoerder Binne Brouwer sloop op kousenvoeten naar een voordelige positie tegen Piet Wiersma, het mulle zand door Brouwer in de ogen van Wiersma gestrooid was er debet aan dat laatstgenoemde nietsvermoedend het slachtoffer werd van dreigend schijfverlies, om dit onheil af te wenden dacht Wiersma een ingenieuze oplossing te hebben gevonden, echter niets was minder waar, Brouwer had weer eens verder gekeken dan zijn neus lang is en kwakte uiterlijk onbewogen een monter dammetje op het bord, tegen deze frisse doch straffe wind was de uitgemolken stelling van Wiersma geen lang leven beschoren, daarvan doordrongen stopte Wiersma een dikke pijp die hij vervolgens manmoedig overdroeg aan Maarten, vanzelfsprekend zaten daar ook de 2 punten voor Brouwer bij die ook na 8 partijen op een 100% score staat, de titelkandidaat voor de Oene Visser wisseltrofee heeft daarbij de hulp van Vrouwe Fortuna nog niet nodig gehad, en dat wil wat zeggen !!
Sjouke Dijkstra zakt na zijn nederlaag tegen Gijs Koelstra steeds verder weg op de ranglijst, door schade en schande wijs geworden liet Koelstra het deze speelronde wel uit zijn hoofd om oogcontact te zoeken met Dijkstra, het zeker niet alledaagse speltype hetgeen de toeschouwers voorgeschoteld kregen deed menig damhart sneller bonzen, bonzen……dat deed ook Koelstra en wel met beide vuisten tegelijk op de deur van de vesting die Dijkstra heette, deze leek zijn zaakjes ondanks het bombardement van Koelstra aardig onder controle te hebben, solide bijna, toch vond Koelstra net dat ene piepkleine gaatje welke de basis moest leggen voor de overwinning, de door Koelstra verworven dam maakte in het verdere verloop van de partij de dienst uit, het siert Dijkstra dat hij niet gelijk het behang van de muren ging krabben doch kans op enige vorm van rehabilitatie zat er toen niet meer in, Koelstra is inmiddels opgeklommen naar een alleszins respectabele 4e plaats.
De stand per : 27 – 10 – 08
1* Binne Brouwer 8-16
2* Leo van der Galien 8-12
3* Hans van Dijk 6-11
4* Gijs Koelstra 8-10
5* Lieuwe van der Veen 5-9
6* Yde van der Heide 8-9
7* Piet Wiersma 9-9
8* Johannes van der West 9-8
9* Eelke Steringa 8-7
10* Johannes van der Meulen 9-7
11* Jan Zwaagstra 6-6
12* Sjouke Dijkstra 9-5
13* Douwe Douma 5-3
14* Cor Boorsma 7-0
15* Freerk Douma 7-0