Vijfentwintig jaar hulp voor Musgeta in Albanië vanuit Raard

Als Ytsje Feddema terugdenkt aan de eerste keer dat ze Albanië bezocht, krijgt ze nog tranen in haar ogen. “Door de jaren heen heb ik al heel wat tranen gelaten” vertelt ze. Vijfentwintig jaar geleden bezocht Feddema het land voor het eerst. Samen met haar zwager Jitse Hoekstra ging ze, op vraag van Stichting de Ondergrondse Kerk, naar het land. “Wat we daar zagen valt amper te beschrijven. Albanië is hier eigenlijk maar een klein eindje vandaan, maar wat een wereld van verschil met Nederland. De mensen leefden daar in zo’n armoede. Sommigen leefden letterlijk in een varkensstal. Na dat eerste bezoek was ik verloren.”

Het is het begin geweest van het Albanië Comité Raard-Dokkum, dit jaar vijfentwintig jaar geleden. In vijfentwintig jaar is er veel gebeurd, zowel in Raard en omgeving, als in de plaatsen waar het comité hulp heeft geboden in Albanië. Samen met een comité in het Noord-Hollandse Huizen zijn er talloze hulptransporten naar Albanië gegaan. Er zijn voedselinzamelingen gehouden. In Albanië zijn agrarische projecten opgezet. Een dominee wordt ondersteund. Maar de hoogtepunten van de afgelopen vijfentwintig jaar zijn waarschijnlijk het bouwen van een kindertehuis geweest en het KANS-project (Kinderen in Albanië Naar School).

“Het kindertehuis heeft plek voor zo’n vijftig tot zestig kinderen. In het begin woonden hier met name wezen en Roma-kinderen, waar thuis niet voor gezorgd werd. Het ging er eigenlijk goed, totdat de regering ingreep en ouders van de kinderen die in het tehuis woonden uit de ouderlijke macht wilde zetten. Dat wilden we niet, want kinderen moeten te allen tijde naar hun ouders terug moeten kunnen, zolang de situatie dat toelaat. Sindsdien heeft het tehuis een andere functie. Kinderen van vier tot zes jaar worden er overdag opgevangen, krijgen er ontbijt, warm eten, gaan er onder de douche en hun tanden worden gepoetst. Ook krijgen ze kleuteronderwijs. Ze leren er de beginselen van rekenen en taal. Maar ’s avonds gaan ze weer naar huis”, vertelt Ytsje Feddema. “Daarnaast krijgen de ouders ook begeleiding. Eens per maand wordt er een voedselpakket aan hun uitgereikt”.

Naast het kindertehuis is er nog het KANS-project, Het comité Huizen heeft i.s.w. met ons het inmiddels voor elkaar gekregen dat er in zeven dorpen kinderen de kan krijgen om naar school te gaan. In Nederland zijn er adoptieouders voor dit project. Voor slechts €22,– per maand kan een kind naar school. Zij krijgen voor dit geld schoolboeken, een uniform en huiswerkbegeleiding. Uiteraard zijn adoptieouders nog steeds van harte welkom.

In Nederland is er ook het nodige gebeurd. In Raard en omgeving is een groep van zo’n dertien vasten vrijwilligers actief die regelmatig naar markten gaan om o.a. zelfgemaakte producten aan de man te brengen. Hierbij moet je denken aan gebreide sokken, jam, appelsap, peren, appelsap. De vrijwilligers zijn maar wat actief. “Zelfs onder het bridgen heb ik nog twee potten jam verkocht”, vertelt Anneke Hiemstra.

Naast de dertien vaste vrijwilligers zijn er tientallen mensen die het werk van het comité op verschillende manieren ondersteunen, waar we uiteraard heel dankbaar voor zijn. Bij de familie Talsma in Raard (van de hertenboerderij) is opslag van de hulpgoederen zoals kleding, schoeisel, babyartikelen, breigaren (wol en katoen) enz. en goederen voor de rommelmarkt. Dit kan o.a. ook ingeleverd worden bij Baukje van Hijum, Willemstrjitte 15 te Damwâld.

Voor het jubileumjaar heeft het comité twee wensen die zij graag in Albanië uit zouden willen voeren. “Wie jarig is trakteert, zegt men wel eens. Wij zouden de mensen in Albanië graag trakteren op de mogelijkheid om de kachel in het kindertehuis om te bouwen. Die brandt nu op diesel, maar deze willen ze graag om laten bouwen zodat deze op gas kan stoken. Gas is daar een stuk goedkoper als diesel. In de toekomst zouden we zelf graag zonnepanelen willen plaatsen, maar daar is het nu nog te vroeg voor. Daarnaast willen we graag de betegeling bij het tehuis aanpakken. De tegels rondom het tehuis zijn allemaal kapot waardoor het gevaarlijk is voor de kinderen om er op te spelen.

De hartverwarmende steun die we steeds mogen ontvangen van de inwoners van o.a. Dongeradiel en Dantumadiel heeft ons enorm geïnspireerd om steeds door te gaan. Hiervoor onze hartelijke dank.

Wie de projecten van het Albanië Comité Raard-Dokkum wil ondersteunen kan een bijdrage overmaken naar NL70 RABO 034 61 98 585 o.v.v. 25 jaar.

Tekst: Johanna Kommerie

 

 

• Facebook
• Twitter
• Linkedin
• Whatsapp
• Whatsapp
• Mail