Vierduizend scouts veranderen defensieterrein in Marnegalactica

Elske: “Er zijn heel veel kampen van de scouts van de Welpen, de Bevers, de Stam. Er zijn hier zes subkampen en dan moet je tegen elkaar strijden.” Dat gaat de groep uit Heerenveen goed af. Ze staan aan kop. Mirre: “We zijn heel goed want we staan eerste!”

De Welpen zijn zaterdag aangekomen. Met Pinksteren was het klaar en konden ze weer naar huis. “Erg jammer”, zegt Rense. Mirre vult aan: “Je staat hier midden in de natuur, maar dat hebben we in Heerenveen bij Van Maasdijk ook.”

Op het terrein zelf zijn geen voorzieningen. Alles moet aangelegd worden door de scouts. “Er ligt een watertappunt verderop. We leggen dan zelf een waterleiding aan over het terrein”, zegt Karst Velterink. Hij doet de coördinatie van de opbouw.

“Dat kan eigenlijk alleen maar omdat iedereen hier een vaste taak heeft. een vaste club doet het water, een vaste club doet het licht en geluid dus zo houd je de kennis op peil.”

Net als alle andere vrijwilligers kijkt hij al maanden uit naar het evenement: “Ik word hier echt heel blij van. We steken hier veel tijd in, het hele jaar door. Dat doen we omdat we als kind hier zelf ongelooflijk veel plezier hebben gehad. Als je dan de kinderen ziet dan zie je ze plezier hebben en nieuwe vriendschappen sluiten. Dan weet je weer waarvoor je het doet.”

Over alles is nagedacht. Er is een vrijwillige brandweer aanwezig die gespecialiseerd is in natuurbranden en er is een eigen dokterspost. Op wat kleine verwondingen na is er niets ergs gebeurd, zo zegt de organisatie. Daar zijn ze ook scherp op. Er lopen scouts rond die kijken naar de ‘kampeervaardigheid’ van de verschillende groepen.

“Wij kijken zeker naar veiligheid”, zegt een van de controleurs. “Als er wat gebouwd wordt, gebeurt dat dan veilig of doelmatig? Wordt het daarvoor gebruikt waarvoor het bedacht is? Dus eigenlijk naar de vraag of de kinderen hier op een veilige manier hun kamp kunnen houden.”

Het kamp is voor iedereen bijzonder. Mensen die er één keer zijn geweest komen jaarlijks terug. Eerst als scout, later als onderdeel van de leiding die helpt bij de verschillende spelonderdelen. “Het voelt als verliefd zijn als je hier weer komt”, zegt een van de leidinggevenden van Scouting BA-OW uit Beetsterzwaag.

Al sinds 2004 komt ze naar de Marnewaard. Ze wil het absoluut niet missen. En ze is niet de enige. “Het zijn allerlei leuke activiteiten voor de jeugd van Fryslân, Groningen en Drenthe. Die vinden het geweldig hier. Jaar op jaar komen ze terug. Dat is helemaal super.”

Marcel van Loenen van de organisatie kan het alleen maar bevestigen. Hij is zelf al jaren actief als vrijwilligers en nu spaant ook zijn dochter om op het terrein. Hij heeft nog één wens: “Er mogen nog best wat meer Friese scoutingsgroepen meedoen. Geen idee waarom er maar een klein aantal zijn.”