De boodschap van De Fûgelpits is echter hard. “We kunnen ze in principe niet opvangen. Het tienduizendste is dat je niets voor ze kunt doen. Het enige wat je kunt is hen zo snel mogelijk uit hun lijden te verlossen. Je kunt ze niet genezen, dat is vervelend als opvang.”
Voor de twijfelgevallen is er een quarantaineopvang. “Maar bij echt zichtbare gevallen laten we ze door de dierenarts euthanaseren, om besmetting van andere diersoorten te voorkomen. Dat is meestal het geval.” Het is wel zaak dat ze snel worden opgeruimd, want anders bestaat het risico dat andere dieren er aan gaan vreten.
Er wordt al langer gesproken over actiever ruimen. “Maar dat gebeurt maar niet”, zegt Korst. Hij pleit voor een bekend meldnummer, voor mensen die dode vogels vinden. De jan-van-genten zijn nu vaak ‘bijvangst’ bij meldingen van bijvoorbeeld zeehonden of bruinvissen.
“Mensen weten niet meer waar ze terecht kunnen. Er zijn telefoonnummers in de wereld geroepen, maar daar worden ze niet goed verder geholpen”, zegt hij.
Met de gemeente Noardeast-Fryslân zijn er wel afspraken gemaakt dat de kilometers vergoed worden voor het ophalen van de vogelgriepslachtoffers. “Maar ik vind dat er vanuit de overheid meer duidelijkheid zou moeten komen wie wat doet en hoe. Er is al zo’n twee jaar vogelgriep, maar er is geen duidelijkheid. Ook niet over was wat betaald.”