WADDENGEBIED – Een experiment met het zaaien van groot zeegraszaad en klein zeegras op het Wad ter hoogte van Nieuwlandsriet op Ameland levert spectaculaire resultaten op. Daarom wordt er komend voorjaar zoals het nu lijkt veel grootschaliger zeegras uitgezet schrijft Omrop Fryslân.
Als alles goed gaat, zou dat betekenen dat er naast Griend straks ook een groot veld met zeegras bij Ameland ontstaat. In opdracht van en betaald door Rijkswaterstaat heeft een groep bedrijven en instellingen in het voorjaar op vier plaatsen op het Wad dit soort experimenten uitgevoerd.
Op Schiermonnikoog heeft dat niets opgeleverd, maar bij Terschelling en Texel zijn wel planten opgekomen. Maar van wat er bij Ameland is gebeurd, zijn de onderzoekers van de Rijksuniversiteit Groningen die de locatie onlangs bezochten pas echt blij worden.
“Griend is onze referentie. Daar heeft het zeegras het de laatste jaren heel goed gedaan. En op Ameland staan nu meer planten dan in dezelfde zaaiplots bij Griend; maximaal twintig planten per twee bij twee meter. Dat is een groot succes,” zegt Laura Govers van de Rijksuniversiteit Groningen en het NIOZ.
Het gaat hier om zeegras op droogvallende platen. Dat soort zeegras gaat ieder jaar dood, maar zet daarvoor wel zoveel zaad af dat er weer een nieuwe generatie planten ontstaat. Er is ook zeegras dat permanent onder water groeit. Dat verspreidt zich via het wortelstelsel. Naar het terugkrijgen daarvan wordt nog volop onderzoek gedaan.
Zeegras was eens kort na de komst van de Afsluitdijk uit het Wad verdwenen. Het is een zogenoemde ‘biobouwer’ die mede de kust beschermt, maar ook een plek waar klein leven woont en groter kan groeien. Bovendien bindt het veel CO2 en dat is in deze tijden van klimaatveranderingen ook niet verkeerd.
Volgens Govers is het bijzonder wat er nu bij Ameland gebeurt: “In 2020 hebben we ook op vijf locaties gezaaid. Dat was eigenlijk een mislukking. Nergens stonden meer dan een paar planten. Dit is echt een grote verrassing en heel mooi!”
Van de locatie bij Ameland zijn veel gegevens verzameld die nu worden geanalyseerd. Want de wetenschappers zijn wel heel nieuwsgierig naar waarom de planten het hier zo goed doen.
Govers: “Ameland is heel erg modderig en je zakt er ook heel ver in de bodem als je er rondloopt. Daar zitten veel voedingsstoffen in. Dat betekent ook dat het heel erg beschut is.” Daar lijkt zeegras wel van te houden, maar er is nog veel meer onderzoek voor nodig om daar zeker van te zijn.
Het is nu de bedoeling om op Ameland op te schalen: “Daar kunnen we hopelijk volgend jaar wat grootschaliger in gaan zaaien.” Maar het blijft spannend want het is niet zeker hoe groot het potentieel geschikte gebied is. En ook is nog maar de vraag of het zaad van de huidige planten na de winter ook tot nieuwe planten leidt.