KOOTSTERTILLE – Het groeiende aantal parkinsonpatiënten leidt tot steeds grotere zorgen in de medische wereld. Artsen hebben het al over een ‘nieuwe pandemie’. Ook in Fryslân is de groei van het aantal patiënten groot. De vriendinnen Wendy Stuive (41) en Aukje Hoeksta (54) weten wat voor impact de ziekte heeft, schrijft Omrop Fryslân.
De wereld stond in 2021 op de kop voor Wendy Stuive uit Kootstertille. Ze had haar leven net op de rit: als alleenstaande moeder van een jongen van tien begon ze met haar baan bij een autobedrijf. Toen kwam na verschillende onderzoeken de diagnose parkinson. In één klap was alles anders. Toevallig kwam Stuive, bij een yogaretraite, in contact met Aukje Hoekstra uit Franeker. Hoekstra werkt in het dagelijks leven als ambtenaar bij de gemeente Leeuwarden. Zo kon zij haar attenderen op de juiste personen die Stuive konden helpen. Mede daardoor werkt Stuive nog steeds bij hetzelfde autobedrijf.
Tekst loopt door onder de video
Maar net gewend aan de nieuwe werkelijkheid, kregen de twee vrouwen anderhalf jaar na kennismaking een nieuwe schok te verwerken. Ook Aukje bleek parkinson te hebben. Bij Stuive is het vooral te zien aan een zogenaamde tremor (trilling) in haar rechterarm en -been. Bij Hoekstra zie je niet veel, maar ze heeft te maken met bijvoorbeeld stijfheid. Beide vrouwen kunnen er goed met elkaar over praten en proberen elkaar zoveel mogelijk te steunen. Omdat de ziekte steeds vaker voorkomt en ook steeds vaker mensen op jonge leeftijd treft, willen beide vrouwen graag meer uitleg geven en mensen vertellen hoe je met parkinson om kunt gaan.
“Het is een soort nieuwe pandemie”, zegt Hoekstra. “We weten allemaal wat er nu speelt met de pesticiden. Dan hoor je dat ze glyfosaat (bestrijdingsmiddel in de landbouw, red.) voorlopig niet willen afschaffen, terwijl er een groot verband is tussen dat soort middelen en de ziekte parkinson. Dan kan ik het wel uitschreeuwen.” Met het groeiend aantal mensen met parkinson moet dat geregeld worden, zegt Stuive. “Wat voor geld kost ik de gemeenschap wel niet als ik niet zou werken? Nu kan ik dat gewoon, maar dat moet dan buiten de regels om worden geregeld. We hebben ook heel veel nul op het rekest gekregen. Ook van de gemeente Achtkarspelen. Het heeft lang geduurd voordat het is toegekend.”
Het verloop van de ziekte is moeilijk voorspelbaar. Het is progressief, dus het wordt steeds erger. Maar mensen kunnen er heel oud mee worden. Daarom proberen Aukje Hoekstra en Wendy Stuive positief met de ziekte om te gaan. Humor is volgens hen een goed medicijn. “Je moet toch de lol ervan inzien, hoe zwaar het ook is”, zegt Stuive.