ENGWIERUM – Thomas Sijtsma uit Dokkum schreef het boek ‘Verloren oorlogskind’ over zijn familiegeschiedenis. Zijn overgrootouders namen in de oorlog een Joods jongetje in huis en voeden hem op.
Het gaat om Harry Davids, die de eerste vier jaar van zijn leven in Engwierum doorbracht bij Berend en Jeltje Bakker. Na de oorlog ging Harry met zijn oom en tante naar Zuid-Afrika en verloor de familie het contact. Een pijnlijke gebeurtenis waar niet over gesproken werd.
Na de dood van Jeltje in 2004 begon de oom van Thomas, Harry Kooyenga die vernoemd werd naar Harry Davids, met een onderzoek naar de gebeurtenissen rondom de Joodse jongen. Thomas die ook altijd al geïnteresseerd was, sloot zich bij hem aan. Na lang onderzoek vonden ze Harry Davids in Amerika.
Nadat ze eindelijk een geschikte datum vonden om naar Amerika te gaan om Harry daar te bezoeken, werd Thomas zijn oom ernstig ziek. “Ik twivele oft ik wol gean moast, mar myn omke sei: do moatst gean en lit my alles witte” vertelt Thomas.
Hij ging samen met zijn broer naar Amerika om Harry te ontmoeten en stuurde allemaal filmpjes naar zijn oom. “Ik krige gjin reaksje werom, mar moast wol dingen stjoere ear ’t er it wol meikrige.” De avond voordat de broers terug naar Nederland zouden, kregen ze het droevige bericht dat oom Harry was overleden.
Het boek
Ondanks alles schreef Thomas een boek over alles wat hij samen met zijn oom had onderzocht. Ook voor Harry Davids is het een mooi naslagwerk over zijn geschiedenis, waar hij zelf geen herinnering meer aan heeft. “Het is een extern geheugen die ik erbij kan pakken. Door het boek zijn veel puzzelstukjes op zijn plaats gevallen.”
Niet alleen voor Harry zelf is het een belangrijk verhaal, ook vind hij het belangrijk dat het verhaal wordt doorvertelt aan jongere generaties. “Het is goed dat mensen weten wat er is gebeurd, hoe het is gebeurd en waarom het niet hoefde te gebeuren.”