Verhalenavond ‘Mijn Reis’ groot succes

ALDTSERK – Verhalenavond Mijn Reis 2023 in Fryslân is het grootste verhalenevenement van Nederland met 200 verhalen op zo’n 100 locaties. In Aldtsjerk trok elk van de 12 Mijn Reis verhalen tot ruim 25 toehoorders. Er is ademloos geluisterd en na afloop ruim een uur nagepraat door luisteraars uit de Trynwâlden en plaatsen als Leeuwarden, Burgum, Hallum en zelfs Drenthe. De een kwam voor een specifiek verhaal, de ander bleef langer of de hele avond, zelfs wanneer dat niet het plan was, anderen bezochten meer locaties en keerden weer terug omdat de sfeer in GBV aansprak. 

Oma en Eise Eisinga, vader en W.B. Van der Kooi
Na een welkom door Andries imiteerde Gerhild van Rooij heel beeldend hoe haar oma haar de geschiedenis introk via de zwartwitprentkaart ‘Eise Eisinga in zijn planetarium.’ De wereld zou vergaan en hoe, maar dominee zei niet wanneer. Ieder leefde in angst in plaats van gewoon naar buiten en elkaar te kijken. Wat zou er gebeuren? Niets, wist Eise en hij bouwde met spijkers en bolletjes, die stuk voor stuk met de hand gemaakt werden, het planetarium in zijn woonhuis. Toen het na jaren af was, wist iedereen al dat de wereld niet was vergaan. Oma vond je bang laten maken onzin, zelf op zoek gaan hielp. Het tweede verhaal over Willem Bartel van der Kooi, die Eise Eisinga schilderde, was even theatraal. Haar vader vertelde vroeger over een edelman uit een negorij in Friesland, die zonder echte academische opleiding tot kunstenaar, zomaar lector Tekenkunde op de Universiteit van Franeker was geworden en de allereerste Koninklijke Schilderprijs won in de categorie genrestukken. Hij kreeg opdrachten van de Koning en veel prominenten om hun portret te schilderen, ook het portret van Eise. Maar waar, en op wat voor stoel zat die Eise?

Sterren en Observeum-vertellers
Hans Molema heeft het vermogen om de planeten en afstanden in het zonnestelsel zo te beschrijven dat zijn publiek met gemak mee reist door de ruimte, Hans inspireert ze om het Observeum (Burgum) en Eise Eisinga planetarium (Frentsjer) te bezoeken. Tones Meijer, net als Hans betrokken bij het Observeum, heeft daarna het tweede verhaal verteld. Zijn kennis van sterren redde hem in Afrika van een nachtelijk verblijf in de Afrikaanse jungle toen zijn gids een vluchteling bleek. Aleid Swierenga vertelde over sterren kijken met haar vader, zoals ook haar dochter met opa. Vader studeerde wiskunde en sterrenkunde. Aleid kreeg de lachers op haar hand toen ze vertelde hoe haar moeder bij volle maan onder de prachtigste sterrenhemel nooit een kusje kreeg, haar geliefde leek verliefder op de sterren. Ook Aleid stond een verhaalronde af aan Yvonne Rehorst die na de sterrenverhalen uitgebreid wilde ingaan op het fenomeen sterren en verhalen en vaststelde dat de sterren in de ogen van haar kleinkind voor haar de mooiste sterren waren. Aleid bracht later nog haar observaties in gedichten, die ze als kleine verhalen aaneenreeg.

Sport, Spitzer en Israël, De Donau en Giethoorn
De verhalenrondes naar het Oosten van Thérèse Major waren spannend. De eerste reis ging naar de wereld waar de familie van haar Hongaarse vader kwam. De thuiswereld in Giethoorn bood daarvoor geen ruimte, dus ging ze naar Slowakije en Hongarije. In het andere, verzonnen verhaal getiteld Een dode in De Donau bleek een leven redden, geen redden. Daarop vertelde Andries Tóth indrukwekkend over zijn reis naar Israël met de Nederlandse equipe jeugdschermen. Een fotopaneel bracht André en Ankie Spitzer in beeld, en de jonge Andries in de erehaag schermers voor hun huwelijk. Spitzer was schermcoach-stagiaire bij Zaal Abrahams in Den Haag. Hij werd schermcoach van de Israëlische Olympische schermploeg die in 1972 volkomen onverwacht is omgebracht tijdens de Olympische Spelen in München. Ankie organiseerde de jeugdequipe-ontmoeting in Israël om jongeren de boodschap van André mee te geven dat zij zich niet uiteen moeten laten spelen door verschil in politieke, etnische of religieuze achtergronden. In het tweede verhaal van Andries is de reis van duelschermwapens tot sportwapens belicht, en wees hij er op dat de IOC-voorzitter (sinds 10.09.2013) de Duitse schermer Thomas Bach is.

“Verhalenavond Mijn reis in dit dorp is er een om niet te vergeten”, besloot één van de bezoekers. Het krijgt een vervolg in 2024.

Foto’s:
1. Andries Toth, De reis met de jeugdschermequipe naar Israël, i.m. André Spitzer.
2. Aleid Swierenga, Sterrenkijken met mijn vader, 1^e rij rechts verteller Tones Meijer.
3. Gerhild van Rooij, De kaart van oma van Eise Eisinga in zijn planetarium (foto Liesbeth).

• Facebook
• Twitter
• Linkedin
• Whatsapp
• Whatsapp
• Mail