Veel belangstelling voor presentatie griezelboek

Over een ding zijn schrijfster Christien Boomsma uit Visvliet en tekenares Iris Compiet het eens: jeugdboeken zijn niet griezelig genoeg. ‘Spookbeeld’, het boek met twaalf superenge spookverhalen dat ze afgelopen vrijdagavond presenteerden in Natuurlijk Kollumeroord, moet daar verandering in brengen. ‘Spookbeeld’ ontstond tijdens de huttenbouw van Visvliet, Boomsma’s woonplaats. Eén nacht slapen de kinderen in de hutten en dan wordt een spookverhaal verteld. ‘Maar dat was lang niet eng genoeg,’ constateerde Boomsma. ‘Zeker de oudere kinderen waren totaal niet onder de indruk.’ Zij schreef het volgende jaar zélf een spookverhaal. En is dit blijven doen. Creepy verhalen om te vertellen bij een kampvuurtje in een donker bos. Of om thuis te lezen met een zaklamp onder de dekens.

Proeflezers, die de ‘engheid’ van de verhalen moesten beoordelen, haalden dan ook niet allemaal het eind. ‘Tja, sommigen kregen inderdaad een nachtmerrie. Dat kan.’Iris Compiet doet er met haar duistere tekeningen graag nog een schepje bovenop. ‘Lekker bang maken,’ grinnikte ze, afgelopen vrijdagavond tegen de toegestroomde belangstellenden. ‘Vaak heb je een spannend verhaal en dan zwakt de tekening het juist af. Níet bij mij!’ Boomsma en Compiet waren er vrijdag allebei om de scouts van de Brimzen uit Buitenpost en kinderen uit de omgeving voor te bereiden op de spooktocht die de Brimzen organiseerden ter gelegenheid van het boek. Ze had niet alleen een forse verzameling dierenschedels meegebracht, maar ook een voorraad originele tekeningen die de aanwezigen mochten bekijken, maar ook de originele tekeningen van Spookbeeld.

Maar een beetje eng vonden sommigen het toch wel. ‘Hebt u ook kinderen?’ vroeg een jongetje bezorgd. En toen dat niet het geval bleek: ‘En later dan? Gaat u uw eigen kinderen ook bang maken?’ De schedels waren nog niet opgeruimd of Boomsma las – gezeten tussen de scouts en andere kinderen – één van haar spookverhalen. ‘De rode balk’ gaat over kinderen die tijdens kamp een spooktocht lopen in het bos. En wat daar gebeurt… Happy endings zijn zeldzaam in Spookbeeld. Meteen daarna brachten de mensen van de Brimzen de kids in een geblindeerd busje naar het bos waar de duisternis al was gevallen en zeker twaalf spoken hen opwachtten in het donker.De meesten wisten in een uur toch hun weg terug te vinden. Hoewel… terwijl de spullen al bijna werden opgeruimd, keken ineens twee organisatoren elkaar aan. ‘Dat laatste groepje… waar zijn díe gebleven?’Het duurde tot zeker een uur na de geplande slottijd voor die kinderen toch nog uit het bos tevoorschijn kwamen. Lastig als een overijverige scout de breeklichtjes die de weg moesten wijzen alvast heeft opgeruimd.

Klik hier voor meer foto’s.

(C) Foto’s: Ynte Koster

• Facebook
• Twitter
• Linkedin
• Whatsapp
• Whatsapp
• Mail