Teatske laat haar levenslessen na: “Het is de liefde die me hier houdt”

HURDEGARYP – “Liefde overheerst in alles. Het is het antwoord op alles.” Het zijn de woorden van Teatske Wagenmakers uit Hurdegaryp. Zij is terminaal ziek en wil levenslessen nalaten, zodat haar kinderen daar later ook iets aan hebben.

Twaalf weken geleden kwam het slechte nieuws. Teatske is uitbehandeld en heeft nog maar een paar weken te leven. Ze heeft tumoren in haar hersens die niet meer behandeld kunnen worden. “Het begon met borstkanker. Dat kwam terug in de botten, de lever en ook in de hersenen. Daar gaat het zo snel dat er geen behandeling meer mogelijk is.”

Het gaat ‘stabiel’, zoals ze het zelf zegt. Hoofdpijn heeft ze wel. Dat komt door de tumoren. Ze heeft nu een zwaard van Damocles boven haar hoofd hangen. “Dat is er altijd wel. Ik kan het niet meteen denken. Dat is een illusie. Ik leef niet met angst.” Dat wil Teatske ook niet. Ze zet het liever om in iets positiefs. Door iets leuks te doen.

Boodschap voor de kinderen
Een van die zaken is het schrijven van een boek. “Ik wil een boodschap meegeven, voor mijn drie kinderen. Over het doodgaan, de ziel en het leven hierna.” Ze zocht naar gemakkelijke woorden om dat te vertellen. Die heeft ze nu op papier gekregen, voor haar kinderen en alle anderen die daar energie en positiviteit kunnen uithalen. Het boek met de naam Levenswijsheden van: Teatske Wagenmakers telt zo’n 50 pagina’s en staat naast de levenslessen vol met opdrachten. “Bijvoorbeeld: vind een veer van een pauw en steek je op je zak om aan te geven, dag je trots bent.”

De belangrijkste les ligt misschien voor de hand, maar wordt vaak over het hoofd gezien: het draait om de liefde. “Welke vraag je ook hebt, als je die vanuit het perspectief van de liefde aanvliegt, is het altijd goed.”

Liefde
Om dat zelf te doen vindt ze, zelf met haar ziekte, niet moeilijk. “Ik heb veel liefde in mij. Dat houdt me hier. Dat ik het kan verspreiden. Dat zie ik als een vorm van liefde.” Het is deze denkwijze, gecombineerd met haar karakter, dat haar sterk houdt. “Het is ook het laatste dat ik mijn kinderen mee kan geven.”

Leven bij de dag
Het lot van Teatske is niet te veranderen. Dat weet ze, maar het accepteren is iets anders. “Ik zit wat dat betreft nog in de ontkenningsfase.” Ze leeft nu met de dag. “Dat wordt steeds intenser”, zegt Teatske. “Als ik zin heb om te kaasfonduen, dan doen we dat. Ik wilde dansen maar er was niets, dus organiseert ik zelf een feest hier in de tuin. Iedereen moet daar om lachen, maar komt wel. Dansen verplicht!”

Doe het gewoon
De kinderen krijgen dat stuk ook mee: waar je zin in hebt, doe dat gewoon. “Maar ook het gewone gewoon laten. Alles draait door, voor zover dat kan. School, voetbal, dat soort zaken. Je moet je er ook niet door laten leiden.” En dat is ook een van de levenslessen van Teatske Wagenmakers.

• Facebook
• Twitter
• Linkedin
• Whatsapp
• Whatsapp
• Mail