Afgelopen zaterdag “DOMUKO in de Spotlights” was het thema van de Dokkumer Showband voor hun jaarlijkse uitvoering. Toen eenmaal om 20.00 uur de eerste muziekklanken door sporthal De Doelstien galmden, bleek het ook een heel juiste titel te zijn. Het in grote getale aanwezige publiek dat zich gelukkig niet door de vroeg ingevallen winter had laten afschrikken, kreeg de band in al haal facetten te zien en te horen.
Na de opening door vicevoorzitter Sjolle van de Schaaf, werd het programma overgenomen door twee oud bekenden van de band. Willem Meinsma, oud-instructeur en oud-voorzitter en Nanette Hellinga-Nutma, oud-instructrice en oud-hoofdmajorette namen hierna de microfoon over. Het spits werd afgebeten door een optreden van de showband onder leiding van Edwin Brugge met het wel bekende nummer Africa van de topband To To. Door dit swingende nummer was de toon van de avond gezet. Majorettes en showband wisselden elkaar hierna steeds af, met de majorettes als solisten, duo’s of dansgroep. Het één nog mooier dan het ander, niet in de laatste plaats door de zorg die zowel aan de acts als aan de entourage eraan was besteed.
Zo werd ondermeer de pompoen van Assepoester met zowel laatst genoemd als wel de prins “te voorschijn getoverd”; Memories uit Cats; Show op muziek van High School Musical en nog meer moois, bijna teveel om op te noemen.
Ook een drietal nummers van de showband werd afwisselend ten gehore gebracht en veel sneller dat gedacht, brak de pauze met de welbekende verloting aan.
Na de pauze kwam, na een duo majorette optreden, voor de gasten van deze avond de Chr. Showband Excelsior uit Groningen het startsein om de hal voor hun optreden te betreden. Deze groep is in en voor Dokkum geen onbekende. In de zeventiger en tachtiger jaren toen DOMUKO jaarlijks met heel veel succes het Drum- en Showfestival organiseerde, waren zij altijd een graag geziene gast. Hun optreden bestond deze avond uit de muziek van hun show, vier delen Riverdance. Dit werd met verve onder de bezielende leiding van instructeur en dirigent Ben Breukelman uitgevoerd en met een gul applaus gehonoreerd.
Het programma ging verder met band en majorettes van DOMUKO die elkaar vlot afwisselden zonder dat er grote hiaten vielen. Ook nummer twee van Europa, Linda Bits, gaf met haar winnende Afrikaanse Show, bedacht en geïnstrueerd door Aafke van de Schaaf, acte de precence. Voor beide dames volgende na het optreden van Linda nog een verrassing. Namens het college van Burgemeester en Wethouders, welke zelf helaas niet aanwezig konden zijn, werden zij alsnog door Willem Meinsma met een bloemetje in het zonnetje gezet. Nadat Linda haar, zoals zij dat zelf uitdrukte, eigen “top” instructrice nogmaals met een dikke knuffel en een bloemetje had bedankt, kwam een wel heel onverwachte gast de zaal binnen geschreden.
Op de tonen van een, door Henk Dijkstra knap gearrangeerde, Sinterklaas medley, kwam daadwerkelijk de goedheilig man uit de coulissen in gezelschap van zijn opperpiet. Voor de allerkleinsten in het publiek en bij de optredende “artiesten” natuurlijke een super verrassing. De Sint had voor een ieder een vriendelijk woord en voor het instructie team en de mensen die helaas om diverse redenen afscheid van de vereniging moeten nemen (Cornelis Tjeerdsma en Marianne Klok-Mijdam) een mooie ruiker. Marianne Klok-Mijdam werd door vicevoorzitter Sjolle van de Schaaf geprezen voor haar vele werk en goede inzet en daarom benoemd tot “lid van verdienste” van Showband DOMUKO Dokkum.
Na dit, zo bij de tijd van jaar passende intermezzo, kwam na nog genoten te hebben van het door DOMUKO gespeelde “Brand New Day”, het einde in zicht van een “ouderwetse uitvoering”. Gezellig, echt met elkaar en sfeervol, niet in de laatste plaats door de verlichting wat door de beide mannen met veel gevoel voor steil werd gedaan. De klapper van de avond werd het laatste gezamenlijk optreden van Chr. Showband Excelsior, aangevuld met twee doedelzak bespelers van The Clan Mac Beth Pipe Band uit Haren en Showband DOMUKO inclusief majorettes met het geweldige lied Higland Cathedral.
Kippenvel, wat een stuk muziek! Je voelde gewoon een golf van ontroering over de tribune en door de zaal gaan. Een staande ovatie was dan ook de terechte beloning voor al deze muzikanten die al die toeschouwers die de kou hadden getrotseerd een werkelijk warme winteravond hebben bezorgd.