Simon Schoon zestig jaar organist

KOLLUMERZWAAG – Zondag 25 oktober werd Simon Schoon, organist van de PKN kerk te Kollumerzwaag, volledig verrast, toen hij door Ds. Strietman uitgenodigd werd om zijn plek achter het orgel te verlaten en naar beneden te komen. Hij werd daar toegesproken door André Klaver, voorzitter van de Kerkenraad.

Simon Schoon is 60 jaar organist, waarvan bijna 16 jaar in Kollumerzwaag. Aan hem werd het draaginsigne in Goud met Briljant, een oorkonde en een prachtig bos bloemen uitgereikt. Het Hoofdbestuur van de Vereniging voor Kerkrentmeesterlijk Beheer in de Protestantse kerk in Nederland heeft dit draaginsigne met oorkonde toegekend.

Simon is 76 jaar en “hikke en tein“ in Broek op Langedijk in Noord Holland. Op 5 jarige leeftijd is hij zijn muzikale “carrière” begonnen op de mondharmonica. Hij kreeg van zijn ouders een mondharmonica en had het al snel voor elkaar om er een mooi liedje mee te spelen. Samen met zijn neef, ook 5 jaar, zaten ze buiten het liedje “Glorie, glorie, halleluja, zwart zijn de meisjes van Batavia” te spelen….

Toen Simon 10 jaar was, mocht hij van zijn ouders bij het korps in hun woonplaats. Daar heeft hij het noten-lezen geleerd.
Drie jaar later werd er thuis een harmonium/ traporgel aangeschaft. Nu moest hij ook noten lezen van de bassleutel, voor het gebruik van de pedalen en linkerhand. Dat heeft hij zelf ontdekt. Zijn belangstelling voor het orgelspelen bleef groeien. Vaak ging hij op zaterdagavond naar de kerk, als de organist op het orgel aan het spelen was. Totdat de organist hem een keer vroeg of hij als het Avondmaal was zelfstandig een psalm, dit was Psalm 116, 2 coupletten wilde spelen. Dan kon de organist zelf aan het Avondmaal deelnemen. Dat wilde Simon maar al te graag.

In 1960 is hij aangesteld als assistent -organist voor de middagdiensten in Broek op Langedijk. In het boek Orgels en Organisten in de Langedijk (geschreven door Dick Barten) staat zijn naam genoemd. Simon is na Broek op Langedijk verhuisd naar Damwâld 1966, Feanwâlden 1967, wer nei Damwâld 1971, Wommels, 1978 en Kollumerzwaag 2005, waar hij ook gevraagd werd om organist te worden.

Orgelles
Nadat Simon als 15 jarige de MULO had afgerond, kreeg hij als cadeau of een nieuwe fiets of orgelles. De keuze was snel gemaakt. Het werd orgelles, die gegeven werd door Bram Bruin in Alkmaar. Na 2,5 jaar moest hij in militaire dienst en werd de orgelles beëindigd. Toen hij later met zijn gezin in Damwâld woonde, heeft hij nog twee jaar les gehad van Arnold Feddema.

Verantwoord orgelspel
Simon probeert in zijn orgelspel de gemeente op te bouwen door het spelen van muziek, die gecomponeerd is voor het orgel.

Anekdotes
Op de vraag of hij zich nog een leuke anekdote wist te herinneren, vertelde Simon, dat die er genoeg zijn. Eén ervan is, dat ze een keer een speciale dienst hadden voor mensen met een verstandelijke beperking. De dominee had het in zijn preek over een rijke man en de arme Lazarus. De rijke man woonde in een groot huis met oprijlaan enz. “Wie kent zo’n huis vroeg de dominee?”

Eén van de kerkgangers ging staan en zei: “Ja, ik, het huis van meneer Schoon” en wees naar boven naar de organist! De voorganger zei toen: “Ik geloof dat ik ook maar organist word”. Ook werd een keer door de dominee na een erg lange preek gehouden te hebben,  gevraagd aan Simon om het voorspel van het slotlied niet te spelen, omdat de dominee snel weg moest…

Nederlands Organistenvereniging
Simon is lid van de Nederlandse Organistenvereniging. Dit is voor Simon altijd als zeer waardevol ervaren, een stimulans om de interesse voor het orgelspelen te behouden. Simon zou het iedere organist aan willen bevelen, om hier lid van te worden. Op de vraag of  Simon nog door gaat met orgelspelen, nu hij dit al ruim 60 jaar heeft gedaan, zegt hij: “Salang myn sûnens en leeftyd it talit, kin ik nog wol even troch”.

• Facebook
• Twitter
• Linkedin
• Whatsapp
• Whatsapp
• Mail