DAMWALD – Mathijs zou er deze laatste ronde van het seizoen bij zijn als kersverse clubkampioen. Helaas lukte dit door omstandigheden niet. Gelukkig wist Henk zich los te maken van verplichtingen en kon er voor zorgen dat we op goede sterkte konden aantreden tegen Het Springende Paard / Veendam. Een combinatieclub uit Hoogezand en uiteraard Veendam. Voor ons blijkt dit al jaren een lastige tegenstander. De club trekt ook leden van ver aan. Zo mocht Jan Sybren aantreden tegen een schaker uit Zandvoort.
Jan Sybren kreeg met zwart al gauw een gelijkwaardige stelling en tijdvoordeel tegen Olaf Cliteur. Het was echter zoeken naar de plannen. Toen er een verkapt remise aanbod ter tafel kwam door zetherhaling van Olaf, toog Jan Sybren naar de teamkapitein en na even de ontwikkelingen op de andere borden te hebben afgewacht werd er besloot Jan Sybren dit aanbod aan te nemen. (0.5-0.5)
Bart miste in de opening een zet van zijn tegenstander. Hij moest een pion geven om materiaalverlies te voorkomen. Gelukkig was er wel compensatie voor deze pion. Dit bleek zelfs vrij snel. Twee pionnen werden opgepeuzeld. Nu stond Bart 1 pion voor! Er leek een lang eindspel aan te komen, maar pardoes gaf zwart een loper weg. (1.5-0.5). Sven had met zwart na de opening een plus. Ondanks dat hij vervolgde met het verkeerde plan, bleef er sprake van lichte druk houden op de witte stelling. Dit bleef zo tot in het toreneindspel, waar Sven een actievere koning had. Na een fout van de witspeler kon hij een sterke vrijpion creëren en de overkant halen. (2.5-0.5)
Gerben leek een goede partij te spelen. Hij had het merendeel van de wedstrijd een voordeel doordat er vroeg een pion gewonnen werd. Tegenstander Bontjer probeerde spel te maken via de f-lijn. Toen Gerben dit onschadelijk maakte. Zag hij zijn kans schoon om de stelling open te breken en speelde c4. Dit bleek fout. De zwarte dame infiltreerde de witte stelling en al gauw volgde materiaalwinst. Een mooi opgezette partij eindigde met een kater. (2.5-1.5). Gert-Jan kwam door een verkeerde zetvolgorde enigszins bekneld te staan in de opening. Na een stukkenruil kwam hij vrij. Zijn tegenstander had een klein plusje maar toen deze zich misrekende was er geen houden meer aan. (3.5-1.5)
In de opening hadden Henk en zijn tegenstander Sander Westerlaan een paar pionnen en lichte stukken geruild. Beide heren hadden een losse pion gekregen. Henk een zwarte op de c-lijn en zijn tegenstander een witte op de b-lijn. Onder druk viel Henk zijn c-pion. Westerlaan zette een val op voor Henk. Henk mocht de b-pion slaan. Maar Henk zag dat de val niet goed werkte. De pion verdween van het bord. Na dameruil bleef er vervolgens niks anders over dan elkaar de hand te schudden. (4-2)
Sipke begon rustig aan de opening. En kreeg langzaam voordeel. Dit werd uitgebouwd. Toen Sipke een matdreiging in de stelling vlocht, dacht hij even nadat winst nabij was. Niets was minder waar. Zijn tegenstander bleek alles net te kunnen verdedigen. Alles? Nou ja, er was een pion gevallen. Even later werd de voorsprong verdubbeld. Sipke zijn tegenstander won weer een pion terug, omdat deze eeuwig schaak wilde ontwijken. Toen hem ter ore kwam dat een half punt genoeg zou zijn voor het kampioenschap bood hij in een betere stelling direct remise aan. Dit werd aangenomen. Het kampioenschap was een feit. (4.5-2.5). Ronald speelde de overgang van de opening naar het middenspel niet optimaal. Zijn stelling kwam hierdoor onder druk te staan. De verschillen bleven wel beperkt. In het eindspel werd weinig bereikt en uiteindelijk koos zwart voor de halve dop. Remise. (5-3). In Deventer verloor directe concurrent Hardenberg van de andere concurrent DSG Pallas. Het bordsaldo was hierdoor niet doorslaggevend. Schaakwoude kon zich kampioen van de landelijke 3e klasse A noemen!