FEANWÂLDEN – Corona heeft gevolgen gehad, ook voor SCV2. Gelouterde routiniers gaan op zaterdag winkelen met de vrouw en jonge honden kunnen opdraven in het tweede team van SC Veenwouden. Meerdere heren zijn nog speelgerechtigd voor de JO19. Een gemiddelde leeftijd van 22 jaar heeft gevolgen voor de resultaten. Bij de winterstop hebben we 0 punten, stijf onderaan.
Maar ‘Magic happens’, de sfeer blijft goed, geen wanklanken bij trainer Leo, leider Henk, vlaggers Fokke, Mateo, Hessel, Johan en de spelers zelf. Steeds is er hoop, Leo’s uitspraak: ‘Hjoed pakke wy trije punten jongens’ is legendarisch en terecht. Want het trainingsbezoek is exceptioneel, zo nu en dan zelfs meer dan bij de 1e selectie! Dat is in de pre-corona periode wel anders geweest.
Het enthousiasme uit zich ook in de aanwezigheid van bepaalde toeschouwers. Pake Johannes als adviserend lid van het technisch hart met zijn leus “de beulich derop” is de grote animator bij thuiswedstrijden. Zou kleinzoon Redmer daarom topscorer zijn?
Ook het enthousiasme van de chauffeurs bij uitwedstrijden is aanstekelijk. Sjouke en Henk worden richting Marum van voren gecontroleerd op telefoongebruik, en niet van achteren op snelheid. Anders had Daan (verslapen…) mogen lappen natuurlijk. Patrick weet het gaspedaal ook goed te vinden, we komen altijd op tijd bij de wedstrijden. Tot dusverre hebben we geen boetes ontvangen.
Echter, na 18 wedstrijden nog steeds 0 punten. Is er nog hoop? Natuurlijk, altijd doorgaan! Een thuiswedstrijd op donderdagavond tegen Grijpskerk staat op het programma. Uit hebben we 5-0 verloren, maar nu hebben we de routiniers Johannes (soms spelend in het 3e of het 4e) en Hendrik Jan (leider van het 1e) mee. En dat zorgt voor dat kleine beetje extra. Een weergaloze wedstrijd volgt. Iedereen speelt “mei it mes tusken de tosken”, Johannes scoort de 1-0, maar bij rust toch de meer reguliere 1-2 achterstand. Dan is de beurt een Hendrik Jan, hij scoort knap de 2-2 uit een vrije trap en later nog de 3-2 uit een penalty. Vervolgens is het billenknijpen, knappe reddingen van Yannick, goed ingrijpen door de achterhoede en na bijna 95 minuten fluit scheidrechter Gosse af. De eerste punten zijn binnen, gevolgd door een “heerlijk heldere” 3e helft.
Het klapstuk is de wedstrijd uit bij kampioen PKC’83 op het woonwagenkamp in Groningen. Ook hier gaan we voor de winst, en bijna is dat gelukt. De 3-3 eindstand is gezien de inzet volledig verdiend.
De 3e helft is mede de reden van succes van ‘It Twadde’. De goede onderlinge sfeer tussen alle betrokkenen met zeer diverse achtergronden (timmerman, (ex-)student, trucker, administrateur, rietdekker, bio-geologen in spé) zorgt voor een hecht team dat op zaterdag 4 juni zijn laatste wedstrijd heeft gespeeld thuis tegen Grootegast. Een team dat aansluitend met 24 man in 3 limousines een zegetocht door Feanwâlden maakt, gevolgd door een barbecue bij trainer Leo Boorsma in Kollumerzwaag. Degraderen in stijl, een waardig einde van een spectaculair seizoen.
See you next time in Season 2022/2023!