Deze week liet landbouworganisatie LTO in Drachten weten dat het afvangen en afschieten van ganzen de enige oplossing is voor het toenemende probleem wat overwinterende ganzen veroorzaken bij boeren. Annemarie van Gelder van de Partij voor de Dieren in Friesland is fel tegen dit voornemen. Zij pleit met haar partij voor een andere oplossing. Hieronder haar zienswijze op deze problematiek.
Ganzen bivakkeren graag in Noord-Holland, Brabant, Zeeland en Friesland. Friesland heet ganzenprovincie nummer een. Trekpleister voor toeristen! Maar die compensatiekosten rijzen de pan wel uit. Nu is uitgerekend dat met een pakket maatregelen, waaronder het doden van 10.000 ganzen, de kosten voor dit jaar aanvaardbaar zullen zijn. (De schade was verleden jaar €200.000 waar €75.000 voor de provincie de grens is.) Er moet bloed vloeien, zelfs al wordt erkend dat ook ganzen aan soortvermeerdering doen bij uitroeiing, lijkt dat geen aanleiding andere systemen van beheersing te omarmen.
De Partij voor de Dieren Friesland heeft PS-gedeputeerde Hans Konst naar aanleiding van dit besluit op 18 februari 2010 een brief geschreven waarin zij haar verbazing uitsprak over het feit dat er in de commissie die dit advies bedacht heeft, geen dierenbeschermers of vogelbeschermers zaten. De commissie bestond uit mensen van het Faunafonds, LTO, natuurbeheerders en de KNJV –jagers dus. De Partij voor de Dieren gaf in de brief verder aan ervan overtuigd te zijn dat er niet alleen betere en structurele manieren zijn om de ganzenproblematiek te lijf te gaan, maar dat het doden van de dieren onaanvaardbaar is. Op 16 maart mocht een delegatie van de Partij voor de Dieren Friesland aan Hans Konst en de met de ganzenportefeuille gemachtigde ambtenaar Martin Wesselius haar visie toelichten.
Ganzen hebben een zogenaamd ‘lerend vermogen’ en als daar slim mee wordt omgegaan, is het mogelijk deze dieren met voedselaanbod (witte klaver) en diervriendelijke verjaagmethoden precies daar te krijgen waar ze wel welkom zijn en geen schade aanrichten. Ook het gedoogbeleid zou anders aangepakt moeten worden, want ganzen die hierdoor weldoorvoed de winters doorkomen, zorgen voor veel nakomelingen. Er zijn relatief simpele en niet heel kostbare trucs beschikbaar, maar op termijn kunnen ze –blijvend- soelaas bieden. Gedeputeerde Konst en ambtenaar Wesselius leken niet van plan deze innovatieve systemen zelfs te willen proberen. De delegatie van de PvdD kreeg te horen dat hun oplossing ‘aangehoord’ was, maar dat ze vasthielden aan hun eigen pakket van maatregelen, waaronder het doden van 10.000 dieren. ‘Verdrietig maar onontkoombaar.’
‘Onontkoombaar’? Of gewoon omdat ze geen behoefte voelen om zich innovatief op te stellen? Of durven ze de eersten niet te zijn? Moet er eerst een ander schaap over de dam komen? Of vinden ze het gewoon prettig om verder te dweilen met open kraan en te weten dat het niet helpt? Of voelen ze zich misschien een beetje beledigd dat een stel dierenliefhebbers beweert dat zij het beter weten? Ze doen het immers al jaren zo – dus wie weet beter waarover ze het hebben dan zij? Net als de muskusrattenvangers. Maar ‘verdrietig’ vinden ze het echt niet! Want als ze het echt verdrietig zouden vinden, zouden ze elke methode omhelzen die hen ervan kan weerhouden ook maar één gans te doden.