Oudere partnermantelzorger vraagt steun

Eén op de acht Friezen van 65 jaar en ouder geeft aan mantelzorger te zijn. Van hen zorgen vier van de tien voor hun partner met een chronische ziekte of beperking. Ze vinden het vanzelfsprekend dat ze deze mantelzorg geven, soms vierentwintig uur per dag. Fryslân vergrijst én ouderen blijven langer thuis wonen. Hierdoor wordt een groter beroep gedaan op mantelzorgers, vaak is dat de partner. Het Fries Sociaal Planbureau vroeg studenten van de Noordelijke Hogeschool Leeuwarden om in gesprek te gaan met oudere partnermantelzorgers én hun hulpbehoevende partners over hun ervaringen als zorger en verzorgde in deze veranderende omstandigheden.
 
Mooi én moeilijk
Partnermantelzorg geeft partners een groot gevoel van saamhorigheid, er ‘samen voor te gaan’ om zo lang mogelijk bij elkaar te blijven wonen. Daarnaast is er frustratie en verdriet. De gelijkwaardige verhouding is veranderd in een ongelijkwaardige, met een zorgende en een afhankelijke partner. Partnermantelzorgers ontkennen vaak dat de zorg gaandeweg te zwaar wordt, om hun behoeftige partner niet te kwetsen. Ze kunnen zich eenzaam gaan voelen omdat ze door de zorg voor hun partner voortdurend aan huis zijn gebonden. Door de ervaren druk, of door het gevoel de partner in de steek te laten als ze iets voor zichzelf doen om weer even op te laden, ligt het risico om een depressie of gezondheidsproblemen te ontwikkelen op de loer. Vaak vinden ze dat zij zélf het beste voor hun partner kunnen zorgen, maar de druk is hoog.

Behoefte aan praktische hulp
De partners hebben behoefte aan praktische en huishoudelijke hulp. Ook pleiten ze voor een beperkt aantal vertrouwde hulpen, zodat er een vertrouwensband kan ontstaan en hun privésituatie niet met voortdurend wisselende hulpen moet worden gedeeld. Administratieve ondersteuning bij het interpreteren en toepassen van de verschillende regelingen is ook een belangrijk aandachtspunt. Dit beperkt het risico op financiële problemen. Daarnaast wordt aandacht gevraagd voor hulp bij het aangeven van grenzen. Zelf hebben partnermantelzorgers namelijk meestal te laat door dat de zorg langzaam zwaarder wordt, of dat hun eigen krachten langzaam afnemen. En tot slot: “Steun de steungever voordat de rek er uit is!”

• Facebook
• Twitter
• Linkedin
• Whatsapp
• Whatsapp
• Mail