Jan en Aaltje Hoeksma uit Dokkum 60 jaar getrouwd

DOKKUM – ”Van een bruiloft komt een bruiloft” vertelt Jan Hoeksma, en dat was bij ons ook het geval. Mijn broer trouwde in 1961 in de kerk in Ingwierrum. Tijdens die dienst zat ik naast Aaltje, een nicht van de bruid. We raakten aan de praat en Aaltje nodigde mij uit om de zondag na de bruiloft bij haar thuis in Burum te komen. Dinsdag 18 juni bracht wethouder Rebecca Slijver een bezoek aan de familie namens de Gemeente Noardeast-Fryslân om het paar te feliciteren.

”Hoewel ik niet zo avontuurlijk was, besloot ik toch op haar uitnodiging in te gaan. Op zondagavond had ik altijd een vergadering van de jongelingen, maar die avond vertrok ik eerder om op de fiets van Niawier naar Burum te gaan, een flinke tocht”. Onderweg in Ie twijfelde Jan nog even, maar hij zette door. Dat bleek de juiste beslissing, want drie jaar later, op 18 juni 1964, trouwden ze in het gemeentehuis in Kollum en de kerk in Burum. De receptie, betaald door Aaltje van haar Zilvervloot rekening, vond ook in Burum plaats. ”Na een prachtig trouwfeest vertrokken we ’s avonds naar ons huisje in Niawier, ondanks storm en onweer”.

Na twee jaar in Niawier te hebben gewoond, verhuisden ze naar Dokkum, waar ze 44 jaar in de Kalmusstraat hebben gewoond. Inmiddels wonen ze alweer 13 jaar aan de Rondweg-Noord in een gelijkvloers appartement, wat goed is voor hun gezondheid, ”al mis ik de tuin van de Kalmusstraat nog steeds”. Het echtpaar is gezegend met vier kinderen, een zoon en drie dochters, en vijf kleinkinderen. ”Helaas hebben we ook veel verdriet gekend door het verlies van onze zoon, twee schoonzonen en een kleinzoon”.

Jan vertelt: “Ik werkte 18 jaar met veel plezier bij de Parley in Dokkum. Om wat bij te verdienen, was het hele gezin bezig met ’tritsje pielen’, een zelfverzonnen term voor het uiteinde van een strengetje wol in de wikkel stoppen. Na mijn tijd bij de Parley heb ik nog vier jaar bij de Condensfabriek in Leeuwarden gewerkt, waarna ik helaas ben afgekeurd. Gelukkig kon ik daarna nog een tijd werken bij de sociale werkplaats, waar ik begon in de kassen in Holwert en eindigde op het kantoor in Dokkum.”

Aaltje vertelt: “Als jonge meid heb ik in de huishouding bij de boer gewerkt. Toen we in Dokkum woonden, maakte ik schoon bij verschillende huishoudens en peuterspeelplaats ‘de Kleine Wereld’. Daarnaast deed ik veel vrijwilligerswerk, onder andere voor de kerk, de zending en jarenlang voor de NCRV, samen met mijn man. In de Waadwente in Dokkum heb ik 16 jaar lang op maandagavond met de bewoners gezongen en uit de Bijbel gelezen. Na de coronatijd ben ik daarmee gestopt. Gelukkig heb ik vele hobby’s en verveel ik mij nooit, ondanks dat ik vanwege mijn gezondheid niet zo gemakkelijk meer de deur uit kan. Ik mag graag lezen, kaarten maken, puzzelen en breien voor Albanië.”

Jan’s grote hobby was tuinieren, en de tuin op de Kalmusstraat lag er altijd prachtig bij. Vanwege zijn gezondheid lukt dat nu niet meer, iets wat nog steeds moeilijk te accepteren is. Jarenlang zong hij bij mannenkoor ‘Pro Rege’, een grote liefde van hem, maar na zijn hartklepoperatie moest hij daarmee stoppen. Ook heeft hij veel vrijwilligerswerk gedaan: 15 jaar in het winkeltje in het Talma Hûs in Feanwâlden, en 25 jaar als penningmeester bij kaatsclub ‘Foar Bêst Op’, waar Aaltje de broodjes smeerde. Daarna was hij nog 15 jaar penningmeester bij de kaatsclub voor 55+. ”Wat de toekomst ook mag brengen, wij vertrouwen op de leiding van de Heere”.

• Facebook
• Twitter
• Linkedin
• Whatsapp
• Whatsapp
• Mail