INGEZONDEN: PvdA het klonk zo leuk: ‘samen met het gebied’

DOKKUM – Donderdagavond was de 2^e informatiebijeenkomst van de gebiedscommissie Dongeradielen. Een teleurstellende avond.

Samen of niet-samen?
De gebiedscommissie Dongeradielen schrijft in haar stukken dat ze haar opdracht graag ‘samen met het gebied’ wil oppakken. Toch heeft deze commissie tussen de aanvang van de opdracht in juni 2022 en eind januari 2023, toen ze besloot over de opdracht naar buiten te treden, uitsluitend met de eigen commissieleden overlegd. Toegegeven, de leden van de commissie vertegenwoordigen met elkaar een breed scala aan partijen: de provincie, het waterschap, de gemeente en maar liefst vier verschillende landbouwverbanden. En tóch is de commissie incompleet, want de natuur, het landschap en vooral de inwoners zijn duidelijk ondervertegenwoordigd.

De inwoners van het werkgebied van de gebiedscommissie maken in het geheel geen deel uit van de gebiedscommissie. In het concept Plan van Aanpak staat op de lijst van commissieleden wel één vertegenwoordiger namens de organisatie ‘Natuur en Landschap’ maar een dergelijke organisatie bestaat helemaal niet. Mogelijk vertegenwoordigt dit ene lid meerdere natuur- en landschapsorganisaties maar welke is niet duidelijk. Ook is niet duidelijk of een dergelijke vertegenwoordiging vooral gericht is op de belangenbehartiging van de besturen van die organisaties of ook echt gericht is op de bescherming van het landschap, alle hier al levende vissen, vogels en zoogdieren en gericht is op voldoende biodiversiteit en voldoende grote populaties van planten en dieren in de regio in het algemeen.

Over de natuur en de burgers werd in ieder geval met geen woord gerept tijdens de bijeenkomst. Nu niet en de vorige bijeenkomst ook niet. Dat werpt toch wel een ánder licht op de nadruk die de commissie steeds probeert te leggen op alles ‘samen met het gebied’ willen doen.

Geeft de samenstelling van de commissie al niet een indruk van ‘samen met de streek’, ook de avond zelf had een opvallend laag ‘samen’ gehalte.

De informatieve presentaties van de NAM en het Staatstoezicht op de Mijnen gingen goed in op een aantal technische aspecten van de gaswinning zoals de oorzaak van bodemdaling, de manieren en frequenties van metingen en het toezicht daarop. Het tot dan toe toch al beperkte ‘samen’ gevoel sloeg echter definitief om in een ‘niet-samen’ gevoel toen een terechte vraag uit het publiek – of er nu toch eindelijk eens antwoord gegeven kon worden op de vraag wat nu eigenlijk de consequenties zullen zijn voor het gebied van de blijvende (of zelfs verhoogde) gaswinning in het gebied – geheel onbeantwoord bleef en de vraagsteller werd aangeraden deze vraag ná afsluiting van het plenaire gedeelte persoonlijk aan de NAM stellen. Terwijl het nu juist dit soort vragen zijn die onder álle aanwezigen zullen leven en waarop dus iederéén wel graag een antwoord wil krijgen. Om die reden hebben wij als PvdA onlangs ook via een motie er bij het College op willen aandringen hier onderzoek naar te doen. De motie kreeg geen bijval. Er werd zelfs gesteld dat men een dergelijk onderzoek niet nodig vond omdat men alle vertrouwen had in het College. Ook wij hebben alle vertrouwen in het College, maar niet in de NAM. En niet ten onrechte lijkt me, want we hebben donderdagavond allemaal kunnen horen dat het Staatstoezicht op de Mijnen pas in actie komt (en actie is nog geen ingrijpen!) als de NAM zélf aangeeft dat ze méér gas hebben gewonnen dan is afgesproken. En aangezien het altijd een flinke tijd duurt voordat het gesteente, waaruit het gas gewonnen is, gaat inklinken, ben je dan dus altijd te laat.

Als gesteld wordt dat men de wateropgave van het gebied als gevolg van de bodemdaling sámen met het gebied wil doen, dan zal men moeten stoppen met zenden, zenden, zenden en zal met moeten beginnen met luisteren, luisteren, luisteren.

Laten we hopen dat de commissie leert van deze avond en een volgende bijeenkomst ruimte zal bieden aan belangstellenden om vragen te stellen, hun zorgen te uiten, mee te denken, mee te praten en mee te brainstormen over de opgaven waar het gebied voor staat.

En dan de NAM
De NAM gaf aan dat ze zich echt als een ‘goede buurman’ willen opstellen en dus alle gevolgen van de schade op zich zullen nemen. Dat klinkt mooi, maar de schade vergoeden is natuurlijk gewoon de normaalste zaak de wereld en niet meer dan goed fatsoen. Als de NAM écht een ‘goede buur’ zou willen zijn, dan neemt ze haar verantwoordelijkheid en zorgt ze voor het zoveel mogelijk voorkomen of beperken van de schade. Zeker gezien de huidige klimaatramp en de catastrofale gevolgen van bodemdaling in het licht van die klimaatramp. Bijvoorbeeld door een deel van haar winst beschikbaar te stellen aan het gebied om zo versneld van het gas af te kunnen gaan en het boren naar gas zoveel mogelijk beperkt kan blijven.

En een andere actie die de NAM als ‘goede buur’ zou moeten ondernemen is het instellen van een omgekeerde bewijslast. Dat wil zeggen dat niet de gedupeerden maar moeten aantonen dat hun schade is veroorzaakt door gaswinning (en dus niet door verdroging, verlaging van het waterpeil, inklinking van de bodem enz.), maar dat de NAM moet bewijzen dat de schade niet is veroorzaakt door gaswinning.

Dát is samen en dát is ‘een goede buur’ zijn.

Fractie PvdA
Johan Lammering

 

• Facebook
• Twitter
• Linkedin
• Whatsapp
• Whatsapp
• Mail