HEERENVEEN – De ene tweede plaats is de andere niet. De marathonploeg van Team Jumbo-Visma heeft al wat ervaring met die klassering, maar de tweede stek in de tiende Marathon Cup van Heerenveen was wel de zuurste van dit seizoen. Slechts zestienduizendste van een seconde scheidde Harm Visser uit De Westereen van de overwinning.
Vrijwel alles goed doen en toch niet winnen. Dat was zo ongeveer het verhaal van de tiende wedstrijd voor de Marathon Cup in Thialf. De mannen van Jumbo-Visma waren op alle vlakken nadrukkelijk aanwezig in de koers over 125 ronden. De balans van de leidersprijs was wat dat betreft misschien veelzeggend.
Mats Stoltenborg, Jorrit Bergsma en ook Kars Jansman hoorden bij de mannen die het vaakst als leider in de koers de streep passeerden. Bovendien zat de marathonploeg met drie man in de kopgroep van twintig, waartoe ook Kars Jansman van de langebaanploeg van Team Jumbo-Visma behoorde. Dat bood voldoende perspectief.
Toch werd het zilver. Wéér zilver. En het verschil ging zelfs iets verder dan ’net niet’. “Dit was zestienduizendste”, verzuchtte Harm Visser bitter. “En ik denk dat ik dat mezelf moet verwijten. Ik ging niet vroeg genoeg aan, maakte nog een foutje op driehonderd meter. Op de laatste 150 bleek dat ik wel genoeg ‘peut’ had. Dan is het jammer dat je ‘m niet afmaakt. Zeker met ons team, met hoe we er nu voorstaan.”
Visser maakte even heel snel de balans op van het seizoen tot nu toe, en de conclusie maakte hem niet vrolijker. “We hebben eigenlijk nog geen wedstrijd gewonnen terwijl we echt wel goed genoeg zijn om te winnen. En deze is dan wel heel erg zuur. We speelden het super, ik had de power en had het gewoon moeten afmaken.”
Visser was niet de enige met de pest in z’n lijf. Ook Stoltenborg en Bergsma, de twee andere mannen van Jumbo-Visma, zochten balend de kant op. “Dit was een heel mooie kans voor ons”, vond Bergsma. “We hebben de rijders, we rijden sterk en waren goed vertegenwoordigd in de kopgroep, maar grijpen dan toch mis. Zuur, zeker in Heerenveen waar iedereen graag wil winnen.”
Maar Bergsma is ervan overtuigd dat het kleine dingen zijn die zijn ploeg van de eerste winst scheiden. “We hikken er een beetje tegenaan, heb ik het idee. We rijden op zich goed, maar het zijn kleinigheden, kleine foutjes. Daardoor valt het steeds net niet onze kant op. Daar moeten we wel van leren, want die foutjes moeten eruit. Die benoemen we ook in de analyse. Het is een kwestie van finetunen, ook voor mezelf. Ik heb nog niet veel met de jongens gereden.”
Stoltenborg zag hoe zijn ploeg een perfecte koers afleverde, tot de laatste ronde. “In de finale pakken we het tactisch perfect aan. Jorrit Bergsma gaat solo weg, ik ga solo weg, en daarmee zetten we andere ploegen aan het werk. Zo moet het. Maar een finale duurt tot aan de streep, en de fouten die we in de laatste ronde maken mogen dan eigenlijk niet. Als je ziet hoeveel beter Harm Visser was, mag je die tactische fouten niet maken. Soms verdien je een overwinning gewoon niet, maar vandaag hadden we die voor honderd procent verdiend. Dan is dit extra zuur.”
Dat de overwinning voor Jumbo-Visma er gaat komen, lijkt een kwestie van tijd. Dat geloof heeft Visser ook. “Aan de andere kant zei ik dat na drie wedstrijden ook al. Maar inmiddels zitten we op tien en is die winst er nog niet. Dat is balen.”