DE WESTEREEN – Schaatser Harm Visser uit De Westereen en heeft in Zweden zijn eerste overwinning op natuurijs behaalt. In het noordelijke Luleå won hij de vijfde wedstrijd van de Grand Prix. Visser kwam na 50 kilometer in een sprint met een minimaal verschil met Evert Hoolwerf over de eindstreep, Hoolwerf werd als winnaar beschouwd, maar op basis van exactere tijdmetingen werd dat teruggedraaid. Visser was elf duizendste sneller dan Hoolwerf. Jordy Harink werd derde.
Het was een fotofinish. Alleen de foto ontbrak. De camera was kapot, zegt Harm Visser. Toen hij over de finish kwam, had hij niet in de gaten dat hij zojuist zijn eerste wedstrijd op natuurijs had gewonnen. Het was een circus van emoties, zegt Visser. “Toen ik over de eindstreep kwam, had ik niet het gevoel dat ik had gewonnen. Daar baalde ik van. De jongens hadden heel hard voor mij gewerkt.” Na vijftig kilometer op een ijskoude baan in Zweden kwam Visser in de sprint vrijwel tegelijk met Evert Hoolwerf over de eindstreep. Hoolwerf deed de handen omhoog. Visser baalt. Op de beelden van de finish is dat goed te zien.
It wie in fotofinish sûnder foto. Harm Visser wint op bysûndere wize syn earste wedstriid op natueriis yn Sweden. ▶️ https://t.co/uvGOiPOlG5 pic.twitter.com/sKEnPtKLci
— Omrop Fryslân (@OmropFryslan) February 25, 2023
Er is geen fotofinish. Daarom is de volgorde van binnenkomst vastgesteld op basis van transporttijden. Alle schaatsers hebben een transponder om de enkel. Daarmee kunne ze meten hoe hard ze rijden. De competitieleider van de schaatsbond KNSB laat weten dat in dat geval alle regels zijn gevolgd. Als de camera niet werkt, geldt de transpondertijd. Evert Hoolwerf was ervan overtuigd dat hij als eerste over de meet kwam, en liet dat blijken. Hij ontbrak bij de prijsuitreiking.
Eén keer knipperen met de ogen
“Het was het mooiste geweest als je op de foto kon zien dat ik ervoor zat”, zegt Visser. “Jammer dat de camera kapot was. Maar daar kunnen we verder ook niks aan doen. Dan is de regel dat het via de transponder gaat. Het is wat het is.” Het verschil was minimaal. Volgens de transponders was het verschil tussen de nummers een en twee elf duizendste van een seconde. Dat is één keer met de ogen knipperen. Visser hoorde al snel dat hij op basis van de gegevens van de transponders eerste was geworden. Maar pas later, toen het werd omgeroepen, wist hij zeker dat hij had gewonnen. Hij was zichtbaar geëmotioneerd. Het is voor het eerst dat Visser een wedstrijd op natuurijs wint, al zat hij er goed bij in de Alternatieve Elfstedentocht op de Weissensee, ruim drie weken geleden. “Op de Weissensee verraste ik mezelf, dat ik zo goed was. Nu was ik niet meer bezig met het halen van een podiumplaats. Ik was bezig met winnen.”