In Museum Dokkum is t/m maart 2015 de expositie ‘Dood in Dokkum, graven in de Bonifatiusterp’ te zien. Met als onderwerp de geschiedenis van de Markt in Dokkum.
De Markt is nu een niet heel erg aantrekkelijk plein waar veel auto’s parkeren. Maar het oudste gebouw van Dokkum, de Grote of Sint Martinuskerk, staat er als resultaat van een ontstaansgeschiedenis die zij weerga niet kent in Friesland. Hier werd namelijk na de dood in 754 van Bonifatius en zijn gezellen een groot platform gemaakt van kwelderzoden. Niet alleen als een soort landmark voor de martelplaats, zoals katholieken dat noemden, maar ook om het gedachteniskerkje te vrijwaren voor overstromingen.
De expositie laat de veranderingen zien die deze plaats in de loop der eeuwen onderging. Op de martelplaats werd een houten kerkje gebouwd, al gauw omringd door een kerkhof; het eerste kerkje werd vervangen door grotere kerken van steen; er kwam een klooster dat weer afgebroken werd aan het einde van de 16de eeuw; en ga zo maar door.
De subtitel van de expositie verklap dat de nadruk ligt op archeologie, wat is er gevonden tijdens opgravingen en wat vertelt ons dat. Zo zijn er opgravingstekeningen te zien, eeuwenoude grafkisten met hun inhoud en resten van grafzerken. Maar ook bouwfragmenten van het oude klooster, afbeeldingen van de grote abdijtoren die er tot 1830 stond en resten van het prachtige Gotische steenhouwerswerk dat de parochiekerk eens sierde.
De expositie begint met de uitleg over het gebruik van kwelderzoden voor verhogingen en woningen en eindigt met foto’s uit de tijd rond 1900, toen de Markt nog een echte veemarkt was, geplaveid met kinderkopjes en met het café De Beurs als beeldbepalend element aan de zuidzijde.