Woensdagavond 4 april stond voor damclub Twijzelerheide de laatste wedstrijd op het programma in de 2e klasse van de PFDB, in en tegen Oerterp moesten de gasten een op het oog niet onmogelijke klus zien te klaren, namelijk winnen van de reserves van genoemde club uit de gemeente Opsterland, voor aanvang van hun onderlinge twist bivakkeerden beide teams in de middenmoot met elk 7 punten uit een gelijk aantal wedstrijden, winst voor een van beide zestallen zou een flinke sprong voorwaarts op de ranglijst betekenen, wellicht dat het gastenteam daardoor bijzonder gemotiveerd achter de borden verscheen, een plaats tussen de subtop zou immers een uitstekende prestatie zijn en dus werd er vanaf het prille begin volop strijd geleverd door “ de Heidemannen “.
Het goede voorbeeld werd gegeven door niemand minder dan Jan Zwaagstra, middels een sterk staaltje blufpoker werd tegenstander Dirk Idsenga al vroeg in de partij geconfronteerd met een slinkse doorbraakcombinatie, hoe Dirk vervolgens ook aan het rekenen sloeg, hij wist de indringer op geen enkele wijze een halt toe te roepen, deze arglistige zwarte schijf werd even later gepromoveerd tot dubbeldekker, veelal weten die ondingen nogal wat verdeeldheid te zaaien tussen het vijandelijke gepeupel, ook nu was dat het geval en dus kwam Dirk er in het vervolg van de partij in het geheel niet meer aan te pas, het was nog geen half tien toen Dirk na rijp beraad met zijn secondant tot algehele overgave besloot, een wijs besluit van een wijs man derhalve, door deze overwinning kwam Jan toch nog op een alleszins acceptabele 50 % score, met 5 uit 5 zul je Jan dan ook niet horen mopperen.
Even leek DCT de score te gaan verdubbelen toen Cor Boorsma via de achterdeur de overkant akelig scherp in zijn vizier kreeg, helaas bleef het bij die ene plaagstoot want Anne Jagersma wist op sublieme wijze het witte leger te laten stranden, voor die missie had Anne dan weliswaar een vrachtwagen vol met zandzakken nodig, maar na het uitladen van al die balen verse aarde bleek er voor Cor geen doorkomen meer aan, toen ook het sleuren en sjorren haar heilzame werking ontbeerde, ging Cor overstag en accepteerde met lichte tegenzin de uiteindelijke verdeling der punten.
Dat de tussenstand naar 1-5 zou worden getild, stond toen eigenlijk al min of meer vast, na 25 zetten leidde een foutieve terugruil de ondergang in van Jack Riesenkamp, met een schijf meer weet Leo van der Galien doorgaans wel raad, zonder overhaaste beslissingen te nemen bleef Leo zijn manschappen voortdurend van nieuw aanvallend elan voorzien, de zwarte schijf op veld 40 bezorgde Jack de nodige koude rillingen en dus besloot hij zo,n 20 zetten later deze onheilsprofeet eigenhandig het zwijgen op te leggen, genoemd domein mocht na de slagenwisseling dan weliswaar weer zijn vrijgegeven, deze onderhoudsbeurt was wel ten koste gegaan van een 2e schijf, tegen beter weten in trachtte Jack alsnog de bakens te verzetten, maar die omstreden gedachtegang bleek een illusie, na nog eens 14 overbodige zetten gaf Jack zich dan eindelijk gewonnen, “ beter laat dan niet “ !!
“ Appeltje, eitje “, voorwaar geen onlogische gedachte toen Gijs Koelstra aan bord 1 werd gekoppeld aan Sietze Boonstra, met maar liefst 228 ratingpunten meer op zijn bordje zou het voor Gijs een relatief gemakkelijke avond moeten worden, maar omdat de praktijk nogal weerbarstig is zou het een partij worden waarin Gijs de nodige peentjes zou gaan zweten, op de een of andere manier wist laatstgenoemde maar niet zijn favoriete spelletje op het bord ten toon te spreiden, dat was niet in de laatste plaats de verdienste van een ongeremd spelende Sietze, deze trok fris en monter ten aanval waarbij hij ook nog eens zijn strategische kennis op magistrale wijze wist te etaleren, Gijs wist niet wat hem overkwam en leek geheel te worden overspeeld, toen de zwarte linkervleugel nagenoeg werd lamgelegd zou het slechts een kwestie van tijd zijn vooreer Sietze voor een daverende verrassing ging zorgen, helaas voor de thuisclub ging het vervolgens in rap tempo bergafwaarts voor haar rots in de branding, zo miste Sietze een uitgelezen winstvariant en alsof dat nog niet genoeg was : een ordinaire blunder beroofde hem ook nog eens van een welverdiende remise, ontredderd bleef Sietze lange tijd wezenloos voor zich uit staren om vervolgens de hand in eigen boezem te steken, ook in de damsport zijn domme pech en fortuin onlosmakelijk met elkaar verbonden, de ene keer krijg je te veel, een andere keer weer te weinig, er zal vast geen genoegzame grond bestaan welke al die mazzelaars in onze tak van denksporten, zou willen veroordelen, gelukkig maar !!
Met een 1-7 tussenstand was deze tweestrijd natuurlijk al lang en breed beslist, toch werd er op de 2 resterende borden nog wel degelijk voor de punten gestreden, al was het alleen maar om de rating te kunnen opkrikken. In zijn voorbereiding op het Open Kampioenschap van Dongeradeel wilde Piet Wiersma maar al te graag zijn tanden nog eens laten zien, opponent Miente Pera stak zijn bekoorlijke voornemens ook al niet onder stoelen of banken en dus voerden beide ijveraars een boeiend schouwspel op aan hen die er notie van wilden nemen, dat het hier een handjevol aanhangers van de gastheren betrof zou de pret geenszins drukken, voort ging de strijd waarin het klassieke spelgenre haar schoonheid nimmer zou verloochenen, Miente strooide vanaf het middenspel met een arsenaal aan giftige zetjes, welke evenwel door Piet op uiterst geraffineerde wijze werden omzeild, beide spelers lieten zien over een enorme dosis theoretische bagage te beschikken en het was dan ook niet verwonderlijk dat aan het einde van deze doldwaze rit er een volkomen evenwichtige puntendeling uit de bus rolde, naast elk een punt viel hen ook nog eens een welgemeend applaus ten deel, wat een strijd, wat een passie, daar mogen de handen best wel eens voor op elkaar nietwaar !!
Aan bord 4 leek Foppe Jansma in maar een opdracht geïnteresseerd : het tijdig elimineren van de witte schijvenzee, zodra Douwe Douma wilde oprukken naar het front stond Foppe in de startblokken om met een vervaarlijk uitziende degen de aanstormende compagnie neer te sabelen, daarbij ging Foppe niets en niemand ontziend te werk, Douwe werd er welhaast een tikkeltje moedeloos van, na de zoveelste vruchtenloze poging om toch iets van niets te kunnen maken hield Douwe het na 55 zetten maar voor gezien, “ tegen deze bandeloos ruilende opponent is het zo verrekt lastig dammen, dat je het liefst de schijven al na 2 wederzijdse zetten terug in het doosje zou willen doen, ook tegen dit soort tegenstanders zal ik mij moeten leren wapenen “.
Daar krijgt Douwe in ruime mate de tijd voor, want DCT zal pas eind augustus weer de deuren openen voor haar schuivende familie, over de precieze datum worden de leden natuurlijk nader ingelicht. DCT is door deze eclatante 3-9 overwinning op een gedeelde 4e plaats geëindigd, in Twijzelerheide kan men dan ook bijzonder content zijn met dit resultaat, topscorer werd Gijs Koelstra met 12 uit 8, evenveel als Leo van der Galien die echter een iets hoger bordgemiddelde moest toestaan.
De overige scores :
Piet Wiersma 8-8
Jan Zwaagstra 5-5
Douwe Douma 7-5
Cor Boorsma 7-4
Freerk Douma 3-2
Eelke Steringa 2-0
Tenslotte wenst DCT al haar leden alvast een prettige vakantie toe, hopelijk zien we jullie eind augustus allemaal weer terug, natuurlijk zijn ook nieuwe leden van harte welkom !!