DE WESTEREEN – Het was een jaar met hoogte- en dieptepunten voor Emiel Stoffers van De Hûnekop. De zanger zag dat veel optredens werden afgelast, maar ook dat zijn film Stjer in première ging. Dat pakte goed uit, de film trok 15.000 bezoekers.
Er lag een rode loper uit voor bioscoop Tivoli in Leeuwarden. Het was daar begin september net Hollywood. Alleen stond in Leeuwaren bijna iedereen met een pot bier in de hand in plaats van champagne. Nagenoeg alle Friese artiesten, die in de film worden vermoord, gaven acte de présence.
De film trok 15.000 bezoekers. Stoffers: “Mijn dromen zijn altijd groot, maar mijn verwachtingen wat kleiner. Ik ben niet altijd bezig met de uitkomst, zeg maar. Ik weet dat de dromen altijd kleiner uitpakken, maar dat maakt niet uit. We hebben 15.000 bezoekers gehad. Ik had ’t op 30.000. Maar ik ben met de helft tevreden.”
Eigenlijk had de film al in januari in première gemoeten. Door de lockdown van toen en alle maatregelen lukte het niet alles scenes te filmen. “Dat kon niet want dan hadden we te veel mensen. Het gaf ons ook wel een kans. Zo konden Janko Krist en ik weer nieuwe dingen bedenken en die gebruiken. Alleen ja, als je meer bedenkt moet je ook meer uitvoeren en dat geeft ook weer problemen. Dus we hebben de première maar in september gezet.”
Optreden zit er niet veel in voor de band van Emiel, De Hûnekop. Veel optredens werden door alle geldende maatregelen geschrapt. “Het is altijd hetzelfde. Dan denk je dat er weer wat kan en daarna wordt alles weer afgezegd.”
Hij heeft dan ook geen hoge verwachtingen voor 2022. “We moeten maar zien. Ik leef bij de dag. Het is maar net de vraag hoe vaak we kunnen optreden. Ik neem het leven zoals het komt, ik laat me verrassen.” De kans bestaat dat hij op het scherm terugkeert. Er wordt al gewerkt aan plannen voor een nieuw televisieprogramma. “Maar daar kan ik nog niet te veel over zeggen.”
En de film Stjer? “In de dorpshuizen en zo wordt het niets”, zegt Stoffers. “Dus werken we aan een plan om het online aan de man te brengen.”
Emiel Stoffers van De Hûnekop kijkt terug op een bewogen jaar: