AUDIO: Berchhiem Burgum verloor 14 bewoners: “Ineens waren de kamertjes leeg”

BURGUM – Bijna honderd mensen in verpleeghuis Berchhiem in Burgum hadden in februari corona. Bewoners én medewerkers. Binnen een paar weken verloren 14 bewoners de strijd tegen het virus. Met de mensen die er toen middenin zaten, keek Omrop Fryslân terug op die donkere periode.

“Bij ons op de afdeling hadden we dertig bewoners. Daarvan zijn er 28 ziek geworden en 14 overleden.” Aan het woord is Marijke van der Wal. Ze werkt in Berchhiem op het Hillemahofje. Dat is het deel van het verpleeghuis waar bijvoorbeeld mensen met dementie of Alzheimer worden verpleegd.

“Dat had heel veel impact. Een heel zware tijd, een heel verdrietige tijd ook”, zegt ze.

Van der Wal zat zelf ook drie weken thuis met corona. Daarna ging ze weer aan het werk. “Dan kom je binnen en zitten er van de tien bewoners nog maar vier aan tafel. Verder is alles weg. Dan zakt de grond onder je voeten weg. Daar kun je met je verstand niet bij. Dat doet vreselijk veel pijn.”

“Machteloos aan de zijlijn”

Coördinerend verpleegkundige Afina Hietkamp moest toekijken hoe de bewoners en medewerkers van het Hillemahofje in quarantaine moesten. Hoewel de fysieke afstand minimaal was, kon de afstand tussen de afdeling en het hoofdgebouw bijna niet groter.

“Er mochten geen bezoekers naar binnen, je stond machteloos aan de zijlijn. Je kunt organisatorisch iets proberen, maar daar blijft het bij. We hebben een foto gemaakt voor de mensen daar, met een bemoedigende tekst erop, maar verder kun je niets, behalve met ze meeleven. Dat is heel erg moeilijk.”

Na een paar weken was de ergste uitbraak voorbij. Nadat er geen nieuwe besmettingen werden gevonden, konden alle afdelingen weer open voor bezoek.

Maar dat was voor de medewerkers makkelijker gezegd dan gedaan, geeft Marijke van der Wal aan: “Er waren zoveel mensen weg. Mensen die altijd dichtbij stonden, op wie we altijd hebben gepast. Ineens waren die kamertjes leeg. Dan keek je wel eens naar binnen in die kamertjes. Daar schrok je elke keer weer van.”

Het heeft een paar maanden geduurd voordat het weer wat normaal voelde. “Dan dacht ik, jeetje, al die mensen zijn overleden. Daar kon je met het verstand niet bij, als je in die kamertjes stapte. Maar toch deed ik het. Ook wel om herinneringen aan die mensen op te halen. Daar lag die, en daar zat die. Dat had je ook wel nodig om het te verwerken en het een plekje te geven. Want je moet wel verder.”

“Het beste ervan maken”

Inmiddels kijkt Afina Hietkamp vooral trots terug op die zware weken van het begin van dit jaar. “Je moet het wel met zijn allen doen. En die bereidheid is er ook wel. Iedereen staat voor elkaar klaar. Het is een grote vraag aan je personeel. Extra werken, planningen omgooien, een volledige bepakking op het werk. Het is heel zwaar geweest, en dat is het nog altijd.”

Ook op het Hillemahofje heeft ze het inmiddels een plekje gegeven: “We hebben nu weer allemaal nieuwe bewoners. Ook voor mensen met dementie kun je maar één ding doen, en dat is het beste ervan maken”, zegt Van der Wal. “Iedere dag weer proberen het gezellig en zo prettig mogelijk te maken. Dus je moet wel verder. En daar krijg je ook weer de kracht voor om verder te gaan.”

Een reportage over verpleeghuis Berchhiem in Burgum:

• Facebook
• Twitter
• Linkedin
• Whatsapp
• Whatsapp
• Mail